سال 2007 در یک نگاه؛ ریزپردازندهها
سازندگان ریزپردازنده جای خود را عوض کردند
در سال 2006 شرکت AMD هنوز از عملکرد خوب و محبوبیت روزافزون ریزپردازندههای سرور Opteron سود به دست میآورد و در مقابل اینتل به سختی در تلاش بود که مجموعه جدید ریزپردازندههایش را آماده کند و سهماش را از بازار پس بگیرد.
در سال 2007 جای این دو سازنده ریزپردازنده عوض شد. در این سال AMD از جنگ کاهش قیمت آسیبهای زیادی خورد و به سختی تلاش میکرد که تأخیر عرضه سری جدید ریزپردازندههایش به نام بارسلونا را کم کند. در حالی که اینتل با خیال راحت نشسته بود و از موفقیت روزافزون سری جدید ریزپردازندههای دسکتاپش با نام Core Dou 2 لذت میبرد.
AMD سال 2007 را با یک اشتباه بزرگ آغاز کرد و آن چیزی نبود جز صفر کردن موجودی پردازندههایش به نفع شریک تازهاش دل. علت این کار جلب نظر دل برای ساخت رایانه بر اساس پردازندههای AMD بود. اما همزمان با عقد قرارداد مشارکت بین AMD و دل تقاضا برای محصولات این شرکت کاهش پیدا کرد و AMD به سودی که انتظارش را میکشید نرسید. مجموعه این رویدادها باعث ضرردهی هنگفت AMD شد به طوری که این شرکت مجبور شد یک وام 2.2 میلیارد دلاری بگیرد تا بتواند هزینه خرید شرکت سازنده ریزپردازندههای گرافیکی ATI را بپردازد.
بارسلونا بالأخره در ماه سپتامبر به بازار عرضه شد؛ شش ماه دیرتر از تاریخی که هکتور روئیز، مدیرعامل AMD، قبلاً وعده داد بود. اما مشکل اصلی این ریزپردازنده تأخیر زمانی نبود. مشکل اصلی این بود که ریزپردازنده مذکور نتوانست انتظارات را برآورده کند و به وعدههای AMD جامه عمل بپوشاند. همه اینها را بگذارید در کنار اینکه وجود یک خطای سختافزاری در معماری بارسلونا باعث شد که عرضه عمده آن تا سال 2008 به تعویق بیفتد. به این ترتیب میفهمیم که چرا مدیران AMD از چند ماه پیش روی دیوار اتاقهایشان تقویم سال 2008 آویزان کردهاند!!!
اما اینتل کاملاًٌ به دوران طلایی خودش بازگشته و بعد از طی کردن چند سالِ فاجعهبار که با یک مجموعه پردازنده ضعیف و پرمصرف همراه بود، بالأخره میتواند کمی آسایش داشته باشد. مجموعه پردازندههای Core 2 اینتل عملکرد قابل قبولی داشتند و با گذشت زمان هم به خوبی بهبود پیدا کردهاند.
به علاوه در عمل دیدیم تصمیم دیگر اینتل مبنی بر سوار کردن دو ریزپردازنده 2 هستهای با معماری Core برای سریعتر رساندن پردازندههای چهار هستهای به بازار سرورها تصمیم درستی بود و AMD با پافشاری خود بر در نظر گرفتن معماری چهار هستهای یکپارچه برای بارسلونا نتیجهای جز جا ماندن از رقیب نگرفت.
البته عملکرد اینتل در سال 2007 بدون اشتباه هم نبود. اشتباههای اینتل به پردازندههای گرافیکی مجتمع و راهبرد نه چندان درخشان این شرکت در ساخت محصولات مربوط به خانه دیجیتال مربوط میشد. گذشته از این دو اشتباه کوچک، سال 2007 برای اینتل عالی بود و این شرکت با خیال آسوده روی یک ریزپردازنده بسیار کم مصرف به نام سیلورتورن کار میکند. هدف از ساخت این ریزپردازنده ارائه قدرت محاسباتی بالا در محصولات فوق کوچک است.
اینتل پیشروی خود در زمینه فناوری ساخت ریزپردازنده را نیز حفظ کرد و در سال 2007 موفق شد که از فناوری 45 نانومتری در فرایند تولید خود بهره بگیرد. اینتل همچنین یک فناوری جدید برای طراحی ترانزیستورها ابداع کرد که اولین تحول زیربنایی در فناوری ساخت ترانزیستور از اوایل دهه 1960 تاکنون محسوب میشود.
اینتل همچنین یک کارخانه ساخت ریزپردازنده جدید در آریزونا افتتاح کرد و از برنامههای خود برای ساخت یک کارخانه عظیم در چین خبر داد. این کارخانه در سال 2010 (درست قبل از همایش جهانی Intel Developer Forum) به بهرهبرداری خواهد رسید