سرعت چرخش سیاهچاله ها

تحقیقات جدید نشان می دهند که سرعت چرخش سیاهچاله ها از مرز های پیش بینی شده در فرضیه نسبیت فراتر می رود.  

ممکن است این هیولاهای آسمانی با سرعت بسیار بالا چرخش کنند به گونه ای که این سرعت به حداکثر میزان در نظر گرفته شده در فرضیه نسبیت انیشتین نزدیک شده باشد. این یافته ها نتیجه رصد های نه کهکشان غول آسا با استفاده از تلسکوپ پرتو ایکس چاندرا سازمان ناسا هستند.

این یافته پیشنهاد می

کنند که این چاه های گرانشی غول آسا در هر روز یک دور کامل می چرخند. ممکن است این چرخش زیاد سریع به نظر نرسد اما این میزان سرعت برای چنین اجرامی با این اندازه بسیار سریع است. یکی از پژوهشگرانی که در این تحقیق شرکت دارد می گوید" چرخش سیاهچاله ها کلید معما های علم اختر فیزیک را در اختیار دارد. این چرخش ها می توانند چگونگی تولد سیاهچاله ها ، رشد آنها و همچنین چگونگی عملکرد انفجارهای پرتو گاما را روشن کنند."

 یک سیاهچاله که با سرعت زیاد می چرخد فضا را نیز به چرخش در می آورد. این تاثیر ، زمانیکه با گاز در حال جریان به سوی سیاهچاله می پیوندد میدان مغناطیسی را ایجاد می کند که مقدار بسیار زیادی از گاز را بصورت یک فوران پرسرعت و پر انرژی از مجاورت سیاهچاله به اطراف پرتاب می کند. مقدار انرژی که این فورانها در هر ثانیه آزاد می کنند پنجاه برابر انرژی است که خورشید ما در یک سال بصورت پرتو آزاد می کند. سیاهچاله ها حتی با فشرده ساختن شکل گیری ستاره ها در رشد کهکشانها تاثیر می گذراند. 

 سرپرست این گروه از پژوهشگران می گوید" چرخش سیاهچاله ها بین نود درصد تا صد درصد از حداکثر میزان مجاز در فرضیه نسبیت است. این بدان معنی است که بزرگترین سیاهچاله های موجود در مرکز کهکشانهای غول آسا با چرخشهای بزرگ مرتبط هستند".