آقای میلان کارکی، مبتکر 18 ساله که ساکن یکی
از دهکده های کشور نپال است با همکاری چند تن از همکلاسی های خود،
نوعی پنل ذخیره کننده نور خورشید ساخته که در آن به جای استفاده از
سیلیکون در نقش رسانا از موی انسان استفاده شده است.
سیلیکون از گرانترین اجزا سازنده پنل های خورشیدی محسوب می شود.
برای ساخت هر پنل ذخیره کننده نور خورشید که قادر به تولید 9 تا 18
ولت انرژی الکتریکی بوده و در آن از سیلیکن به عنوان رسانا استفاده
شده باشد 33 دلار هزینه می شود. این دانش آموز می گوید این در حالی
است که تولید عمده پنل های خورشیدی با ویژگی های فنی یکسان که در
آن از موی انسان به جای سیلیکون استفاده شده باشد هزینه نهایی ساخت
را تا یک چهارم کاهش خواهد داد.
آقای کارکی می گوید ایده طراحی این پنل را پس از مطالعه کتاب
استفان هاوکینگ در زمینه تولید انرژی الکتریسیته استاتیک از موی
انسان گرفته است و امید دارد که با این طرح بتواند سطح دسترسی به
الکتریسیته را برای ساکنان کشور نپال که تاکنون تنها 16 ساعت از
شبانه روز امکان استفاده از برق را داشته اند گسترش دهد.
این طرح در قالب یک کار گروهی از یک تیم دانش آموزی ارائه شده و در
حال بررسی قابلیت ها و بازده کاری آن می باشد. اگر دقت کنید در
تصویر پایین می توانید تارهای مو که به عنوان رسانا بر روی برد
الکتریکی آقای کارکی با ظرافت تمام نصب شده است را ببینید. پس برای
داشتن انرژی الکتریکی ارزانتر به فکر سلامت موی خود باشید، شاید
بتوانید در آینده از آنها استفاده مفید دیگری هم بکنید.
جزئیات بیشتر را می توانید از
اینجا ببینید